Mutanyana Weru is een uitdrukking in een van de
lokale talen van Maputo-Mozambique (het Shangane), hetgeen vrij
vertaald zoveel betekent als Ons Home, Ons Thuis.
De doelgroepen leven in kleine gezinsverbanden van 2 tot 6
personen. Toekomstgerichte hulp naar zelfstandigheid en
onafhankelijkheid in de lijn van zelfsupport, geldt als 1ste
vereiste (daar waar mogelijk).
De doelstelling van onze organisatie is om de doelgroepen
projectmatige ondersteuning te bieden in huisvesting,
levensonderhoud, gezondheidszorg en scholing en allen op weg te
helpen naar economische onafhankelijkheid.
Mutanyana
Weru :
Een woon- en leefgemeenschap na een
tijd van rehabilitatie en als start van re-integratie in de
maatschappij.
Om deze doelstellingen, rehabilitatie en re-integratie, te verwezenlijken kan de projectmatige aanpak als volgt worden onderverdeeld:
Hoofdproject: rehabilitatie en re-integratie
a. Ondersteuning hierbij: Huisvesting en verzorging, scholing
voor de kinderen en alfabetiserings cursussen voor de volwassenen
die vroeger niet voldoende kans gekregen hebben.
Nevenprojecten:
b. Extra hulp voor alle genoemde doelgroepen.
c. Noodhulp en Preventie
d. Hulp (dag- en nachtzorg)
e. Tuinbouw en (klein) veeteelt
Hieronder de wat uitvoeriger beschrijving van deze groepen:
De organisatie "Mutanyana Weru" is ingedeeld in enkele min of meer los van elkaar staande groepen :
a. Eind 2010 is er een
permanente vaste groep van
volwassenen (28) en kinderen (56) die nu in gezinsverbanden
samenleven in de agglomeratie van de hoofdstad Maputo. Zij waren
voorheen jaren lang bewoners van het Centrum Mutanyana Weru.
Ze zijn gehuisvest in acht stenen huizen, waarvan drie zelf
gebouwd, drie gekocht, één gehuurd en één ter beschikking
gesteld, en tien zelf gebouwde driekamerhutten. Voor zover
mogelijk heeft elke woonunit een eigen tuintje om de eigen keuken
van diverse groenten te voorzien. Deze groep vormt de vaste kern
van de hoofddoelgroep die na rehabilitatie zich opmaakt voor
re-integratie in het normale sociale leven.
b. De AIDS-groep bestaat meestal uit ongeveer 25 personen; eind 2010 waren dit er 24, waarvan 21 vrouwen en 3 kinderen. Het aantal besmette kinderen binnen deze groep is nog onbekend.
c. De groep "Noodhulp en Preventie", bestaande (eind 2010) uit ongeveer 30 vrouwen, waarvan velen ongehuwd of in de steek gelaten door de vader van hun kinderen en met achter zich tussen de 70 en 80 kinderen, blijft zelfstandig wonen, maar krijgt hulp om sociale problemen het hoofd te bieden en vooral om te voorkomen dat ondervoede kinderen van deze groep steeds opnieuw in het ziekenhuis terechtkomen en vaak voortijdig sterven.
d. Dag- en nacht-zorg voor te vondeling gelegde baby's of anderszins in de steek gelaten zieke kinderen in Centraal Ziekenhuis van Maputo - afdeling Ondervoede Kinderen van de Pediatrie. Twee vrouwen per etmaal zorgen voor één tot drie kinderen, naargelang aanwezig; gemiddeld ongeveer elf maanden per jaar. Vroeger was dit de grootste bron van herkomst van kinderen voor het Centrum. Nu blijft het ziekenhuis rekenen op onze steun en verschaft ons daarvoor faciliteiten ten gunste van onze mensen in geval van ziekte.
e. Tuinbouw en
veeteelt (kleinvee).
De opbrengst van de kleine volkstuintjes aan huis of dicht bij
huis is voor eigen gebruik. Maar de grotere percelen
tuinbouwgrond, samen ruim een hectare, op enkele kilometers
afstand van de groep die in Marracuene-Bobole woont, zijn bestemd
voor commerciële uitbating en de opbrengst daarvan zal
geleidelijk aan de buitenlandse
subsidies moeten gaan vervangen. Het wordt zo een belangrijke
factor op de weg naar economische zelfstandigheid.
Het fokken van kleinvee kan hieraan nog een waarde toevoegen,
mits vakkundig uitgevoerd, zodat het winst oplevert. Hierbij
wordt gedacht aan kippen, eenden, Afrikaanse geitjes en varkens.
De organisatie wordt begeleid door de oprichter
Pater André van Zon, die wordt bijgestaan door een chauffeur,
een Engels echtpaar en een Mozambicaanse
activiste in vrouwenemancipatie. Deze laatste organiseert, soms
met hulp van specialisten op een bepaald vakgebied, om de paar
maanden driedaagse
cursussen voor de volwassen vrouwen met een varieteit van
onderwerpen, zoals hygiëne, gezondheidszorg, voeding, hoe omgaan
met huishoudgeld,
opvoeding van kinderen, enz.
Voor de kinderen staat onderwijs natuurlijk hoog op de
prioriteitenlijst. In oktober 2010 volgen 24 kinderen
basisonderwijs, 11 voortgezet onderwijs en een vrouw, blind sinds
1974 vanwege een landmijn, volgt universitair onderwijs. 4
Volwassen vrouwen, die vroeger te weinig kans gekregen hebben om
te studeren, zitten nu op een
alfabetisatiecursus.
De gemeenschappelijke tuinbouwakkers dienen ook
om eigen inkomsten te genereren in het kader van het
verzelfstandigen. Er zijn hier 2 permanente hulpen ingehuurd met
de nodige agrarische ervaring. Zij worden bijgestaan door de
bewoners van de permanente gezinsverbanden genoemd in groep a. In
de oogstperiode worden, indien nodig, losse hulpen ingezet.
Relatie "Mutanyana
Weru" en het Centraal Hospitaal van Maputo
Er is een goede relatie met het centrale ziekenhuis van Maputo.
De overgrote meerderheid van de leden van de doelgroepen zijn
afkomstig uit dit ziekenhuis.
Ook nadat patiënten het ziekenhuis hebben verlaten en door de
organisatie noodzakelijke hulp verleend wordt, blijft het
Hospital Central de Maputo, waar mogelijk, allerlei faciliteiten
bieden voor medische assistentie. Zo worden bijvoorbeeld alle
medicijnen doorgaans gratis of tegen een kleine vergoeding
verstrekt.