ONZE MISSIE

Mutanyana Weru is een uitdrukking in een van de lokale talen van Maputo-Mozambique (het Shangane), hetgeen vrij vertaald zoveel betekent als Ons Home, Ons Thuis.
De doelgroepen leven in kleine gezinsverbanden van 2 tot 6 personen. Toekomstgerichte hulp naar zelfstandigheid en onafhankelijkheid in de lijn van zelfsupport, geldt als 1ste vereiste (daar waar mogelijk).
De doelstelling van onze organisatie is om de doelgroepen projectmatige ondersteuning te bieden in huisvesting, levensonderhoud, gezondheidszorg en scholing en allen op weg te helpen naar economische onafhankelijkheid.

Residents Mutanyana Weru :
Een woon- en leefgemeenschap na een tijd van rehabilitatie en als start van re-integratie in de maatschappij.

Om deze doelstellingen, rehabilitatie en re-integratie, te verwezenlijken kan de projectmatige aanpak als volgt worden onderverdeeld:

Hoofdproject: rehabilitatie en re-integratie
a. Ondersteuning hierbij: Huisvesting en verzorging, scholing voor de kinderen en alfabetiserings cursussen voor de volwassenen die vroeger niet voldoende kans gekregen hebben.

Nevenprojecten:
b. Extra hulp voor alle genoemde doelgroepen.
c. Noodhulp en Preventie
d. Hulp (dag- en nachtzorg)
e. Tuinbouw en (klein) veeteelt

 

Hieronder de wat uitvoeriger beschrijving van deze groepen:

De organisatie "Mutanyana Weru" is ingedeeld in enkele min of meer los van elkaar staande groepen :


a. Eind 2010 is er
een permanente vaste groep van volwassenen (28) en kinderen (56) die nu in gezinsverbanden samenleven in de agglomeratie van de hoofdstad Maputo. Zij waren voorheen jaren lang bewoners van het Centrum Mutanyana Weru.
Ze zijn gehuisvest in acht stenen huizen, waarvan drie zelf gebouwd, drie gekocht, één gehuurd en één ter beschikking gesteld, en tien zelf gebouwde driekamerhutten. Voor zover mogelijk heeft elke woonunit een eigen tuintje om de eigen keuken van diverse groenten te voorzien. Deze groep vormt de vaste kern van de hoofddoelgroep die na rehabilitatie zich opmaakt voor re-integratie in het normale sociale leven.

b. De AIDS-groep bestaat meestal uit ongeveer 25 personen; eind 2010 waren dit er 24, waarvan 21 vrouwen en 3 kinderen. Het aantal besmette kinderen binnen deze groep is nog onbekend.

c. De groep "Noodhulp en Preventie", bestaande (eind 2010) uit ongeveer 30 vrouwen, waarvan velen ongehuwd of in de steek gelaten door de vader van hun kinderen en met achter zich tussen de 70 en 80 kinderen, blijft zelfstandig wonen, maar krijgt hulp om sociale problemen het hoofd te bieden en vooral om te voorkomen dat ondervoede kinderen van deze groep steeds opnieuw in het ziekenhuis terechtkomen en vaak voortijdig sterven.

d. Dag- en nacht-zorg voor te vondeling gelegde baby's of anderszins in de steek gelaten zieke kinderen in Centraal Ziekenhuis van Maputo - afdeling Ondervoede Kinderen van de Pediatrie. Twee vrouwen per etmaal zorgen voor één tot drie kinderen, naargelang aanwezig; gemiddeld ongeveer elf maanden per jaar. Vroeger was dit de grootste bron van herkomst van kinderen voor het Centrum. Nu blijft het ziekenhuis rekenen op onze steun en verschaft ons daarvoor faciliteiten ten gunste van onze mensen in geval van ziekte.

e. Tuinbouw en veeteelt (kleinvee).
De opbrengst van de kleine volkstuintjes aan huis of dicht bij huis is voor eigen gebruik. Maar de grotere percelen tuinbouwgrond, samen ruim een hectare, op enkele kilometers afstand van de groep die in Marracuene-Bobole woont, zijn bestemd voor commerciële uitbating en de opbrengst daarvan zal geleidelijk aan de buitenlandse
subsidies moeten gaan vervangen. Het wordt zo een belangrijke factor op de weg naar economische zelfstandigheid.
Het fokken van kleinvee kan hieraan nog een waarde toevoegen, mits vakkundig uitgevoerd, zodat het winst oplevert. Hierbij wordt gedacht aan kippen, eenden, Afrikaanse geitjes en varkens.

De organisatie wordt begeleid door de oprichter Pater André van Zon, die wordt bijgestaan door een chauffeur, een Engels echtpaar en een Mozambicaanse
activiste in vrouwenemancipatie. Deze laatste organiseert, soms met hulp van specialisten op een bepaald vakgebied, om de paar maanden driedaagse
cursussen voor de volwassen vrouwen met een varieteit van onderwerpen, zoals hygiëne, gezondheidszorg, voeding, hoe omgaan met huishoudgeld,
opvoeding van kinderen, enz.

Voor de kinderen staat onderwijs natuurlijk hoog op de prioriteitenlijst. In oktober 2010 volgen 24 kinderen basisonderwijs, 11 voortgezet onderwijs en een vrouw, blind sinds 1974 vanwege een landmijn, volgt universitair onderwijs. 4 Volwassen vrouwen, die vroeger te weinig kans gekregen hebben om te studeren, zitten nu op een
alfabetisatiecursus.

De gemeenschappelijke tuinbouwakkers dienen ook om eigen inkomsten te genereren in het kader van het verzelfstandigen. Er zijn hier 2 permanente hulpen ingehuurd met de nodige agrarische ervaring. Zij worden bijgestaan door de bewoners van de permanente gezinsverbanden genoemd in groep a. In de oogstperiode worden, indien nodig, losse hulpen ingezet.

Relatie "Mutanyana Weru" en het Centraal Hospitaal van Maputo
Er is een goede relatie met het centrale ziekenhuis van Maputo. De overgrote meerderheid van de leden van de doelgroepen zijn afkomstig uit dit ziekenhuis.
Ook nadat patiënten het ziekenhuis hebben verlaten en door de organisatie noodzakelijke hulp verleend wordt, blijft het Hospital Central de Maputo, waar mogelijk, allerlei faciliteiten bieden voor medische assistentie. Zo worden bijvoorbeeld alle medicijnen doorgaans gratis of tegen een kleine vergoeding verstrekt.